Gerechtelijk onderzoek

Daarnet (warme zwoele zaterdag, net terug van een tof optreden met de fanfare, alleen in huis met de 2 katten) staat er onverwacht iemand aan de deur. Ne flik! Nen echte! Met pistool en al! Ja, 't is voor een onderzoek ivm adoptie. En wij die dachten dat wij dat wel even gingen regelen met onzen Elvis. Niet dus. Hij heeft met hoogdringendheid (30/6 moet ons dossier volledig bij de jeugdrechter zijn) opdracht gekregen een gerechtelijk onderzoek naar ons te starten. Ik grabbel snel mijn agenda van de tafel en begin te zoeken. Overdag is altijd moeilijk voor mij - zeker als ik het zo kort op voorhand maar weet - en donderdag moet ik voor een kleine ingreep het ziekenhuis binnen. De man ziet mijn fronsen op mijn voorhoofd en zegt heel vriendelijk:"Morgen werk ik ook hoor". Zondag! Ne mens die op zondag moet werken krijgt altijd mijn bewondering. Dus morgen om 13u00 staat hij terug bij ons op de stoep. Wij hebben allebei een onbeschreven strafblad dus vermoed ik dat het hier om een formaliteit gaat. Wij zullen wel zien. Ik maak er mij allemaal niet meer druk om.

Adoptieverlof (2)

Wat is Gent toch een schone stad hé! Net van een vriendin (die vorig jaar een kindje uit China adopteerde) gehoord dat in Gent het adoptieverlof wordt toegestaan vanaf het moment dat de gezinssituatie wordt vastgesteld door de wijkagent. Bij ons in de "Brugse Puurte" is de wijkagent beter gekend als "den Elvis". "Den Elvis" verschijnt steeds aan uw deur in het welkgekende wijkagenten uniform, met daarbovenop al zijn gouden Elvis-juwelen en een chique vetkuif. 't Is ne sympatieke mensch, die samen met zijn dochter af en toe een Cd'ke opneemt en die heel veel sympathie heeft voor collega muzikanten! 'k Wist waarom dat wij hier moesten komen wonen. Wij zouden op voorhand al een afspraak met hem kunnen maken en zo maar een paar dagen moeten overbruggen ipv een paar weken. Weeral een pak van ons hart! Voor alle zekerheid ga ik het toch nog eens navragen op den bevolkingsdienst zelf.

Adoptieverlof

Vandaag informatie ontvangen van de personeelsdienst ivm de soorten verlof die ik kan opnemen en vanaf wanneer. Dit is toch wel eventjes schrikken. Ik ben namelijk tot de constatatie gekomen dat adoptie- en ouderschapsverlof pas kunnen genomen worden vanaf het moment dat het kindje hier ingeschreven is. Dit kan 2 tot 3 weken duren vooraleer dit in orde is. Opgeteld maakt dit: 1 week om het kindje te gaan halen (wij zijn verplicht om een week in Ethiopië te blijven als wij besluiten het kindje zelf te gaan ophalen) en 2 tot 3 weken voor de inschrijving rond te krijgen ==> 3 tot 4 weken zonder loon!! Dat is niet niks, zeker als je weet wat zo'n adoptie op zich kost. Vanaf dat het kindje hier is kan ik dan wel aanspraak maken op 6 weken adoptieverlof en eventueel aansluitend op ouderschapsverlof. Volgend jaar kan ik trachten al mijn vakantiedagen hiervoor te gebruiken. Maar moest het kindje dit jaar al komen gaat dat al niet meer. Ga toch nog eens mijn licht opsteken bij de mutualiteit en de vakbond. Er moet toch ergens iets voorzien zijn in de wet om deze periode op te vangen?

Bedankt allemaal

Vandaag was een zalige dag. Niet alleen omdat het eindelijk zo'n prachtig weer is maar vooral doordat onze mailbox volstroomt met positieve reacties van vrienden en familie. Bedankt allemaal. Dit motiveert ons om veel werk te maken van onze weblog en jullie zoveel mogelijk te betrekken in heel dit avontuur. Tot binnenkort.

Wachten tot 30 juni

30 Juni moeten wij voor de tweede maal verschijnen voor de jeugdrechtbank. Nu wij vrijdag het dossier reeds hebben kunnen inzien is de spanning gelukkig een pak verminderd. Nu kunnen wij ons eindelijk concentreren op ons aankomend huwelijk. 8 juli stappen wij in het zogenaamde "huwelijksbootje". Dit was niet echt iets wat wij van plan waren te doen. Maar vermits wij onze zinnen op Ethiopië gezet hadden en er ondertussen een wetswijziging gebeurd is (in Ethiopië) waren wij plots verplicht te trouwen of ons land van herkomst te wijzigen. Dit laatste wilden wij in geen geval dus...trouwen maar! Wij wilden een klein feest, maar nu ook weer niet te klein. Wat eerst een feestje met de naaste familie zou zijn is ondertussen wel lichtjes uitgegroeid tot een huis adoptie-huwelijksfeest. 't Was voor ons ook een leuke gelegenheid om onze adoptieplannen meteen te verspreiden onder vrienden en familie. Wij lezen vaak dat mensen veel negatieve reacties krijgen, maar wij krijgen over het algemeen heel enthousiaste reacties.
Aftellen tot de 30ste dus... en dan kunnen wij eindelijk onze dromen beginnen uitpakken!