Volle adoptie

Nu alle papperassen min of meer rond zijn willen wij starten met de volgende stap in onze procedure. De omzetting van de gewone adoptie (waarbij Beluy enkel familiale banden heeft met zijn adoptiemama en papa) naar volle adoptie waarbij de familiale banden hier worden uitgebreid en die met zijn herkomstland worden doorgesneden. Wij waren eerst niet zeker of wij dit wel zouden doen, maar vermits er geen familie van hem gekend is in Ethiopië en de kans zeer klein is dat er ooit iemand zou opduiken zien wij geen reden om deze omzetting niet te doen.

En ja hoor! Kafka is alweer om de hoek verschenen! Hoe is het toch mogelijk!!! Van Ray of Hope kreeg ik een document met meer uitleg en de stappen die wij moeten ondernemen.
De eerste stap (volgens het document van ROH) is een voogd aanstellen. Dit is een procedure die moet worden opgestart voor het vredegerecht. Dit is op zich ook noodzakelijk moesten wij het enkel op gewone adoptie houden. Beluy wordt immers officieel terug wees moest er met ons iets gebeuren. Dus zo ver geen probleem.... 't is te zeggen tot ik naar het vredegerecht bel. Daar horen ze het letterlijk in Keulen donderen. Ze stellen mij daar de meest onozele vragen en weten hoegenaamd niet wat ze met mij moeten aanvangen. Ze raden mij aan om na 4 september eens terug te bellen, dan is de hoofdgriffier uit verlof en die weet het 'misschien' wel. Allé jongens, waar zijn wij hier mee bezig zeg!!!
Een beetje later telefoon richting jeugdrechtbank. Daar weten ze ook niet precies hoe het moet. Ja, dat komt niet zoveel voor hé madam. Wij zullen het eens uitzoeken.

Ik begrijp echt niet hoe het komt dat er in heel de adoptieprocedure zoveel verwarring en onduidelijkheid moet zijn. Het gaat hier ten slotte toch om kinderen hé! Ja ik zit alweer op mijn paard hoor! Grrrr. Ik had mij er natuurlijk aan kunnen verwachten en om heel eerlijk te zijn ben ik ook niet echt verbaasd. Als je ziet wat voor Kafkaiaanse toestanden wij al hebben moeten doorworstelen zou het onvoorstelbaar geweest zijn moest het plots vlot gaan!

Zelfde verhaal gisteren bij het kinderbijslagvonds. Om onze adoptie-premie te krijgen (is gelijk aan geboorte-premie) moet er een adoptie-akte worden toegevoegd. Ik bel naar het fonds met de vraag wat zij daar precies onder verstaan. Is dat het vonnis, het contract, de erkenning in België, nog iets anders? Die man weet het zelf niet!! "Ja mevrouw, dat komt niet zoveel voor hé! Weet je wat, stuur gewoon alle documenten die je hebt op, waarschijnlijk zal het juiste er dan wel tussenzitten!"

Is er dan niemand die weet hoe het allemaal precies in elkaar zit? Is er dan nergens een transparante tekst waarin alles beschreven wordt? Als ik zie hoeveel kinderen er jaarlijks geadopteerd worden is dit toch echt wel een beetje erover, niet?!

Ik ga mij er weer maar eens overzetten en hoop dat ik binnenkort van ergens antwoord krijg en dat wij dit allemaal zo correct mogelijk kunnen laten verlopen. 't Schijnt dat het gaat zomeren dit weekend dus toch weer iets om naar uit te kijken. En Beluy, de schat, is vandaag alweer 7 maand oud. Ik kijk enorm uit naar de BBQ van One-Earth straks. Ik sta te popelen om een paar 'medereizigers' op deze adoptiereis opnieuw te ontmoeten. Ik houd jullie nog op de hoogte!

La Douce France

Wij zijn net terug thuis van een heerlijk weekje luilekkeren in het Zuiden van Frankrijk.
Wij waren enorm aan het twijfelen of wij dat ons ventje wel zouden aandoen - zo'n lange autorit, een ander bedje, weg van thuis - maar het is echt ongelofelijk goed meegevallen. Beluy deed alsof er niets aan de hand was, gedroeg zich voorbeeldig en wist in een handomdraai alle volwassenen te charmeren! 't Heeft ons ook wel deugd gedaan om eventjes thuis weg te zijn en ons te laten verwennen. Het weer was perfect (niet te warm, niet te koud), het eten was een streling voor het oog en de tong, de locatie was hoog romantisch en het gezelschap was ook niet mis (grapje)! Opa René en Oma Mily waren ook mee en ze waren in de wolken omdat ze een hele week met ons schat konden doorbrengen. Tegelijk gaf het ons de kans om ook eventjes eens iets met ons tweeën te doen. Maar nooit lang, want dan begonnen wij ons zoontje alweer te erg te missen!

Bij thuiskomst wel weer alweer papperassen in de brievenbus. Deze keer van de mutualiteit ivm mijn adoptieverlof. Vreemd genoeg is er een luik bij dat door mijn huisarts moet worden ingevuld? Ik zal straks toch nog maar eens bellen hoe dat precies allemaal zit. Ondertussen is Beluy zoet aan het slapen.
Hij is alweer enorm veranderd. Sedert een paar dagen voor wij op vakantie vertrokken slaapt hij bijna elke nacht door. Hij kan ook bijna zelfstandig zitten, hij moet zichzelf dan nog een beetje ondersteunen met zijn handen, maar lang gaat dit echt niet meer duren. En staan lukt ook al vrij aardig met een kleine ondersteuning van mama of papa. En kruipen komt er ook aan. Soms doet hij het echt, maar dan is hij zelf zo verbaasd dat hij meteen weer vergeet hoe hij dat nu precies weer gedaan heeft!