En toen was er .... Fien

Beluy is ondertussen meer dan drie maand thuis. Amaai, wat vliegt de tijd!
Tijd dus voor de eerste tussentijdse evalutie. Vanaf volgend jaar moeten wij jaarlijks rapportjes opstellen met foto's voor het adoptie-bureau, het weeshuis en de Ethiopisch instanties over het wel en wee van ons zoontje. Dit tot hij 18 jaar oud is. Maar nu wordt dit nog verzorgd door Ray of Hope zelf en wordt er een huisbezoek aangekoppeld. 't Was een leuk weerzien met Fien. Zij is samen met ons afgereisd naar Addis en voor haar was het natuurlijk leuk om te zien hoe Beluy ondertussen veranderd was. 't Was een warme babbel, wij hebben een vragenlijstje moeten afwerken en wij hadden ook de kans om zelf nog wat vragen te stellen. Want er over lezen in boeken is één ding, maar als je er dan eenmaal ingesmeten wordt is het toch heel wat anders.
Vragen die er onder andere gesteld werden waren: hoe verloopt volgens jullie de hechting, hoe zou je zijn karakter beschrijven, slaapt/eet hij goed,... heel voor de hand liggende dingen. Wij hebben er eigenlijk niet al te veel op moeten antwoorden want hij lag rustig te slapen toen Fien toe kwam. Nadat hij wakker werd heeft hij zijn fruitpap zeer voorbeeldig opgegeten (ik was zelf verbaasd!), had hij overal enorm plezier in en hij toonde een knap staaltje van kruip- en optrekwerk. Wat konden wij daar nog aan toevoegen. 'k Moet er geen tekeningske bij maken zeker dat wij verzot zijn op dan ventje! Nu ik hem regelmatig moet achterlaten in de kribbe voel ik pas echt hoe sterk dat onze band al geworden is.
Het volgend bezoek is voor juli 2008. Maar waarschijnlijk zullen wij Fien nog wel vaker terug zien.