Winterlenteherfstzomerslaap

Vorige week schreef ik nog hoe rustig alles geworden was...wel...dat is nog altijd zo... een beetje.
Onze paspoorten zijn in orde en wij hebben de nodige vaccinatieprikken gehad. Wij zijn nu resistent tegen ongeveer elk beestje dat er leeft! Nu zouden wij eigenlijk in een soort van winterslaap moeten kunnen gaan tot 30 april. Met alle seizoenen die hier de laatste tijd compleet door elkaar lopen kan dat vast nog. Tot 30 april moeten wij immers geen nieuws meer verwachten vanuit Ethiopië, of het zou slecht nieuws moeten zijn.
Allemaal geen probleem dacht ik, dat zijn amper zes weken, tot ik de teller op onze eigen blog zag. Beluy is aan het einde van deze week alweer 2 maand oud. Wat gaat de tijd snel vooruit! Als wij hem gaan ophalen zal hij 5 maand zijn. Plots krijg ik het er een beetje moeilijk mee dat wij al deze tijd moeten missen en dat er zo goed als geen foto's worden gemaakt of dagboeken worden bijgehouden. Wat spookt ons klein ventje allemaal uit. Maakt hij het de verzorgsters lastig of is hij de voorbeeldigheid zelf. Hoe zag hij er twee weken geleden uit en nu?
Ik zal mij erbij moeten neerleggen dat wij weinig of niets van deze periode van zijn leven zullen kunnen bewaren. En wij zullen er ons mee moeten troosten dat het 'maar' om vijf maanden gaat. Het hadden er heel wat meer kunnen zijn!

Moesten jullie een tijdje niets van ons horen, maak jullie vooral geen zorgen, wij zijn in lenteherfstzomerwinterslaap.